روزگار ناخوش تاکسیرانی خوانسار
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۵۲۸۶۱
تین نیوز
این روزها بسیاری از شهروندان به خصوص در شهرهای کوچک برای جابه جایی تاکسی را انتخاب می کنند تا از لحاظ ایمنی و امنیت با آسودگی خاطر سفر کنند، اما وضعیت نابسامان تاکسی داران ارائه خدمات مطلوب را برای بسیاری از ساکنان شهرها از جمله خوانسار دشوار کرده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، تاکسی ایمن و امن و عمده وسیله حمل ونقل در شهرهای کوچک است که نقش مهمی در جابه جایی شهروندان دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نبود نظارت دقیقی از سوی متولیان امر و افزایش هزینه ها زمینه را برای بروز تخلف رانندگان فراهم کرده و موجب شده است تا آنها برخلاف گذشته که در تمام خیابان های شهر چرخشی حرکت می کردند، در یک مکان ثابت مستقر شود و برای تکمیل تاکسی مسافران را منتظر بگذارند؛ این حال و روز تاکسیرانی شهر خوانسار بوده که زمینه را برای نارضایتی شهروندان فراهم کرده است.
بی توجهی رانندگان به مقررات رانندگی برای فعالیت، باعث شده است در بعضی از محلات دور و حاشیه ای شهر شاهد تخلف رانندگان و نارضایتی شهروندان باشیم.
نحوه خدمات دهی تاکسیرانی بررسی شوداحمد محسنی یکی از شهروندان خوانسار با گلایه از نبود نظارت بر فعالیت تاکسی های درون شهری در مناطق حاشیه شهر، می گوید: یکی از مهمترین مشکلاتی که در خصوص رفت و آمد در شهر خوانسار وجود دارد، نحوه خدمات دهی تاکسیرانی است.
وی می افزاید: تاکسی ها کرایه مشخصی ندارند و هر راننده برای خود نرخی خاص دارد و باید مسئولان مربوطه نظارت ویژه ای در این بخش کند.
تردد تاکسی در بعضی محلات شهر انجام نمی شودمحمد مخالفی یکی از دیگر شهروندان خوانسار می گوید: تاکسی ها تنها در فلکه های شهر منتظر مسافر هستند؛ بارها شده است که یک ساعت منتظر مسافر می مانند و زمانی که از آنها درخواست می شود حرکت کنند، می گویند پول دو نفر دیگر را هم حساب کنید تا حرکت کنیم.
وی می افزاید: از طرفی آسفالت بعضی کوچه ها و خیابان ها به خصوص بعد از اجرای پروژه فاضلاب شهری تخریب شده است و امکان تردد تاکسی ها وجود ندارد. رانندگان می گویند وضعیت معابر به کمک فنر خودرو آسیب می رساند.
تاکسیران باید داخل شهر و محلات مختلف حرکت کنداکرم احمدی از دیگر شهروندان خاطرنشان می کند: خوانسار تنها شهری در منطقه است که مشکل تاکسی دارد، زیرا در شهرهای اطراف تاکسی ها در حال حرکت هستند.
وی می افزاید: تاکسیران باید داخل شهر حرکت کند، نه اینکه در محل میدان شهر منتظر بماند تا تاکسی تکمیل شود، سپس حرکت کند یا بگوید بنزین ">بنزین گران است و نمی صرفد؛ مگر فقط برای تاکسی های خوانسار بنزین گران است.
این شهروند خوانساری می گوید: رانندگان در این هوای سرد انصاف ندارند؛ آخر هم می گویند دربست بگیرید تا حرکت کنیم، زمانی هم که مسافر دیگری دربست بگیرد راننده تاکسی اگر مسافر دیگری بیاید او را سوار نمی کند و می گوید دربست است، مسئولان مربوطه خواهش می کنم این موضوع را پیگیری کنند.
۵ دستگاه ون خریداری شده است / تلاش برای خریداری اتوبوسمهدی احمدی، شهردار خوانسار با اشاره به اینکه حوزه حمل و نقل عمومی یکی از دغدغه های شهروندان است، می گوید: در راستای ساماندهی حوزه حمل و نقل شهرداری خوانسار پنج دستگاه ون خریداری کرده و به زودی تحویل خواهیم گرفت، و سعی داریم دو اتوبوس دیگر نیز خریداری کنیم تا به ناوگان حمل و نقل عمومی شهرداری اضافه شود.
وی می افزاید: در سال تحصیلی جدید در بحث سرویس مدارس با توجه به اتفاقات خوبی که رقم خورد بسیاری از مشکلات و دغدغه های والدین را برطرف کردیم و سعی داریم این خدمات رسانی ها به روزتر شود.
شهردار خوانسار با بیان اینکه در شهر خوانسار ۸۳ دستگاه تاکسی در جابجایی مسافران در نقاط مختلف شهر فعالیت دارند، می افزاید: از این تعداد تاکسی ۱۰ دستگاه تاکسی فرسوده است.
احمدی افزود: ۱۸ نفر از رانندگان دارای تاکسی فرسوده در سامانه ثبت کرده اند؛ اما مشکل این است که باید به صورت نقدی ۲۸۰ میلیون تومان واریز کنند تا بتوانند خودروی سمند یا سورن تحویل بگیرند.
وی تأکید می کند: این رانندگان توان پرداخت به صورت یک مرحله ای ندارند؛ و از طرفی وام با سود بالا می توانند دریافت کنند.
شهردار خوانسار تصریح می کند: با فرماندار خوانسار در حال پیگیری هستیم تا با انجام رایزنی بتوانیم وام کم بهره برای رانندگان دریافت کنیم، چرا که رانندگان توان پرداخت وام با سود بالا را ندارند.
شهرداری های کوچک نسبت به توسعه شبکه ناوگان شهری ناتوان هستندفرزاد مؤمنی، کارشناس ارشد شهرسازی در پاسخ به این پرسش که در حوزه حمل ونقل شهرهای کوچک چگونه باید برنامه ریزی شود، اظهار می کند: بخشی از تأمین خدمات حوزه حمل ونقل در شهرهای کوچک برعهده شهرداری و بخش دیگر بر عهده دولت است تا راه های ارتباطی و شبکه حمل ونقل توسعه پیدا کند، توسعه نه به مفهوم بزرگ شدن راه های ارتباطی بلکه به مفهوم ارتقای کیفیت راه های ارتباطی است.
وی می افزاید: معضلی که وجود دارد این است که بودجه در شهرداری ها کوچک متناسب با جمعیت آن ها نیست و کمتر است و این شهرداری ها در توسعه شبکه ناوگان شهری ناتوان هستند و نمی توانند مانند شهرهای بزرگ شبکه معابر را توسعه دهند؛ لذا به اقدامات حاشیه ای از جمله تعمیر پیاده رو و سواره رو، اجرای جداول سطح خیابان یا رنگ آمیزی و کارهای سطحی می پردازند و بدیهی است که این اقدامات سطحی به منزله توسعه نیست.
این کارشناس ارشد شهرسازی ادامه می دهد: توسعه شبکه حمل ونقل عمومی بر پایه ناوگان اتوبوس رانی یا تاکسیرانی بوده و لازم است که در حوزه اتوبوس و تاکسی سرمایه گذاری شود که این امر مستلزم بودجه است.
مؤمنی می گوید: با توجه به اینکه در شهرهای کوچک جمعیت کم است، به این حوزه تخصیص بودجه کافی داده نمی شود و ممکن است از دولت استحصال کند که همان هم برمی گردد که آیا آن شهر نماینده سیاسی در مجلس داشته باشد تا امکانات را به نفع شهر دریافت کند.
وی تصریح می کند: بنابراین حوزه مشارکت منابع انسانی و شهروندان است که در عرصه های سیاسی می تواند منجر به دست در دست هم دادن مسئولین با بخش های دولتی و بخش نیمه خصوصی که همان شهرداری است و این ابزار قانونی که آن شهر به گونه ای بگیرند.
این کارشناس ارشد شهرسازی می گوید: علاوه بر منابع مالی، حوزه مشارکت مدنی و سیاسی در جذب ردیف بودجه دولتی نقش مؤثر دارد، بحث سوم این است که عدم استفاده از مشاورین شهرسازی در شهرداری است؛ شهردار به تنهایی نمی تواند فکر کند و لازم است که مشاوره در حوزه های مختلف به کارگیری کند، در حوزه حمل و نقل نیز باید مشاوره حمل و نقل در کنار خود داشته باشد تا با استفاده از ایده های مشاور برای کمبودهای شهری راهکار پیدا کند.
مؤمنی می افزاید: برخی مواقع از اقدامات عملی یکسری مکان هایی وجود دارد که در شهر این مکان ها عملاً استفاده خاصی نمی شود و شهرداری از آنها می تواند به عنوان اموال عمومی شهر در معرض فروش گذاشته و یا طرح مشارکتی ارائه داده و با جذب سرمایه گذار از درآمد پروژه هزینه های خدمات حمل و نقل را تأمین نماید و یا از درآمد حاصل از قرارداد BOT و یا BOOT قرار داد ببندد و شبکه حمل و نقل را توسعه دهد بنابراین نیاز به فکر و ایده است که با بکارگیری یک مشاور در حوزه توسعه حمل و نقل شهرها و شهرسازی شدنی است.
وی ادامه می دهد: یکی از راهکارهای ساماندهی شبکه حمل و نقل ، ساماندهی ورودی های شهر است که اگر مسافرین وارد شهر شدند با یک ورودی زیبا رو به رو شود چرا که چشم و چراغ شهر است؛ کاربرد توسعه حمل و نقل و ملاک عملی دیگر منابع زیبایی و زیباشناسی است که باید به آن نیز پرداخته شود.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
منبع: تین نیوز
کلیدواژه: تاکسی تاکسی تین نیوز مسافران خودرو بنزین شهروند حمل و نقل عمومی حمل و نقل اتوبوس ناوگان حمل و نقل خدمات رسانی مسافران تاکسی فرسوده بودجه رنگ آمیزی شبکه حمل ونقل عمومی ناوگان اتوبوس رانی اتوبوس سرمایه گذاری بودجه حمل و نقل شبکه حمل و نقل توسعه حمل و نقل حمل و نقل عمومی ناوگان حمل و نقل عمومی تاکسی فرسوده حمل و نقل شهری تاکسی اصفهان مسافر تاکسی شهرهای کوچک حوزه حمل شبکه حمل حمل و نقل حمل ونقل تاکسی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۵۲۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیمهای آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکیها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهرهای همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیتهایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرفشدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمیشود.
از آنجا که پیشازاین، «زیرساخت» کاربردهای متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمیتواند توجیهکننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر میرسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابتهای لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالیها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمیجامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، بهویژه در آغوش کشیدن چندثانیهای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیتهای بهوجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحثبرانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیانبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانستهاند برای تماشای بازی تیمشان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بودهاند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحثهای متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی دراینمیان این است که آیا اصولا ورود یک جیمیجامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامههایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کردهاند که نه برای بازیهای تیم ملی؛ بلکه برای همه بازیهای لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفتهرفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیتفروشی هم رفت و زنان علاقهمند به فوتبال توانستند بعد از سالها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطرهچکانی عمل کرد و رفتهرفته تعداد ورزشگاههایی را که زنان میتوانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهرهای اصلی ازجمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعدها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاههایی که زنان میتوانند برای تماشای بازیهای لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقهمند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیتها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازیهای لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر ازجمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقهمند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه میرفتند که این مورد هم بهتازگی با محدودیتهایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقهمند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته میشود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه میشود؟ آیا در این زمینه نمیشد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقهای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آنهم در شرایطی که برای مسائلی بحثبرانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیقتری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیتهایی که پیشازاین از سوی نهادهای بینالمللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و میتواند منجر به آماتورشدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامهای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راهنیافتن زنان به ورزشگاه، ایافسی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بیاعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟